Κρεατόπιτα

μαγειρεύει η Eleni Giazitsioglou Doulaptsis

Υλικά

•  κρέας χοιρινό ,νεφραμιά κατά προτίμηση
• 2 κρεμμύδια μεγάλα και
• μια κούπα κι 1/4 ρύζι,
• κύβο λαχανικών
• και λίγη σάλτσα... αν θέλετε κι αγαπάτε. ..
• ζυμάρι για πίτα

Εκτέλεση

Βράζουμε το κρέας ... το αφήνουμε στην άκρη και κρατάμε το ζουμί στην άκρη ζεστό. 

Σοτάρουμε τα κρεμμύδια μαζί με το κρέας. Σβήνουμε με άσπρο κρασί. 

Μόλις εξατμιστεί το κρασί, ρίχνουμε το ρύζι το οποίο σιγά σιγά το ανακατεύουμε μέχρι να " γυαλίσει" ... και ξεκινάμε το μαγείρεμά του, ρίχνοντας λίγο λίγο το πολύ ζεστό ζουμάκι ...σιγά σισιγάα σε φωτιά προς το δυνατό. 

Σε μια σκάλα από 1-9 θα έλεγα 5 ή 6, ανάλογα τη δύναμη που έχει το μάτι της κουζίνας σας. 

Θα δείτε ότι θα γίνει ένα όμορφο πιλαφάκι σε 20 λεπτά περίπου... στο τέλος ρίχνετε λίγο παραπάνω νεράκι για να πάρει τη νοστιμιά του , γιατί θα το χρησιμοποιήσετε ανάμεσα στα φύλλα σας για να πάρουν γεύση. 

Αφήνουμε τη γέμιση να κρυώσει και αρχίζουμε το άνοιγμα των φύλλων... στο πιάτο έχουμε τις μπάλες μας από ζυμάρι, συγγνώμη ξέχασα να βγάλω φωτογραφία, και ξεκινάμε από την μεγαλύτερη. Την απλώνουμε αφήνοντας σαν κουρτίνα να πέσει έξω από το ταψί ...λαδώνουμε όμως όλο το φύλλο , και την κουρτίνα και συνεχίζουμε με τα άλλα τα φύλλα , των οποίων οι μπάλες είναι μικρές ...ίσα ίσα να απλωθούν στο ταψί μας ... κάπου 4 που ρίχνουμε ανάμεσα λαδάκι και το ζουμάκι από το μείγμα.

Στο τελευταίο φύλλο ρίχνουμε τη γέμιση, βάζουμε το φλουρί , συνήθως κάτω από ένα κομμάτι κρέας , απλώνουμε και το τελευταίο φύλλο. 

Η μπάλα είναι κι αυτή αρκετά μεγάλη γιατί πρέπει να εξέχει κι αυτή σαν "κουρτίνα" και κάνουμε την πλεξούδα μας ... πώς αλλιώς να την ονομάσω...βοηθήστε με μια έκφραση... και αφού την τρυπήσουμε με το πιρούνι την ψήνουμε για περίπου μια ώρα σε 360 βαθμούς Φαρενάιτ ή 180 Κελσίου 

, αφού τη ραντίσουμε πρώτα με λαδάκι και νεράκι.

Σημειώσεις : Είναι μια πίτα που συνηθίζεται στην Καλλιπεύκη Λαρίσης , την οποία έμαθα να κάνω μια και μπήκα στην οικογένεια. Θυμάμαι την πρώτη φορά που τη δοκίμασα δεν μου άρεσε, είχα μάθει με άλλες γεύσεις... η μητέρα μου κι αυτή Λαρισαία μας έκανε πρασόπιτα. Έτσι νέα νοικοκυρά του "παιδικού σταθμού" , ούτε καν νηπιαγωγείου , ξεκίνησα να μαθαίνω να μαγειρεύω και μου έλαχε να μάθω αυτήν.

Αυτό που ξέρω είναι ότι οι γεύσεις με τις οποίες μεγαλώνουμε μας ακολουθούν και γίνονται όμορφη συνήθεια και ανάμνηση που μας ακολουθεί παντού όπου και να βρεθούμε. 

Τώρα την κάνουν οι κόρες μου ... και μάλιστα με έτοιμα φύλλα. Θα συμβούλευα αν χρησιμοποιήσετε έτοιμο φύλλο , από πάνω να ρίχνατε γάλα κι αυγό χτυπημένο . Θα πρόσθετε νοστιμιά στη γεύση του έτοιμου φύλλου.

Αυτό από μένα και "τις κουρτίνες μου" .

Καλή χρονιά αγαπημένη μου παρεϊτσα